|
ستاره ى سهيل
از باغ می برند چراغانیت کنند تا کاج جشن های زمستانیت کنند..... پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار تنها به این بهانه که بارانیت کنند یوسف!به این رها شدن از چاه دل مبند این بار می برند که زندانیت کنند ای گل گمان نکن به شب جشن می روی شاید به خاک مرده ای ارزانیت کنند یک نقطه بیش فرق رحیم و رجیم نیست از نقطه ای بترس که شیطانیت کنند آب طلب نکرده همیشه مراد نیست گاهی بهانه ایست که قربانیت کنند نظرات شما عزیزان: چهار شنبه 3 خرداد 1391برچسب:, :: 14:43 :: نويسنده : سیما
درباره وبلاگ  دوستى گلدانيست كه نشسته است در ايوان سحر، و دميده است در او تازه گلي، چهارفصلش همه سبز، آشتي شاخه ى او. پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
